Ася Кравченко. О том, как важны традиции
Άσια Κράβτσενκο
Για το πόσο είναι σημαντικές οι παραδόσεις
Τα τελευταία 200 χρόνια οι βασιλιάδες είχαν για πρωινό αυγά τηγανητά και τσάι με ζάχαρη.
-Σήμερα θέλω χυμό πορτοκάλι! ανήγγηλε κάποτε ο βασιλιάς.
Όλοι παραξενεύτηκαν, ο μάγειρας μούτρωσε, όμως στο τραπέζι εμφανίστηκε ένα ποτήρι χυμό. Ενώ ο βασιλιάς, σαν να μην συνέβαινε τίποτα, συνέχισε το πρωινό του.
-Τι έχουμε ενδιαφέρον σήμερα;
-Το μεσημέρι συνάντηση με τον πρέσβη του βασιλιά του διπλανού βασιλείου.
-Κοίτα τι είπε! Τι ενδιαφέρον βρίσκεις σ'αυτό; ο βασιλιάς έκανε μια απότομη κίνηση του ώμου του και έχυσε τον χυμό πορτοκάλι ακριβώς πάνω στο βασιλικό ποντίκι που περνούσε δίπλα.
Ο βασιλικός γάτος καρτερούσε το ποντίκι στην είσοδο. Το ποντίκι μύριζε πορτοκάλια. Ο γάτος αηδίασε και πήδησε έξω από το παράθυρο ακριβώς πάνω στον βασιλικό σκύλο, ο οποίος άρχισε να γαβγίζει ακριβώς πάνω στο άλογο του πρέσβη.
Το άλογο φοβήθηκε και έτρεξε σαν κεραύνος. Ο πρέσβης έπεσε και ξέχασε γιατί ήρθε. Σηκώστηκε και έφυγε σπίτι. Άπραγος.
Τότε ο διπλανός βασιλιάς αμέσως κύρηξε πόλεμο.
Να, πόσο σημαντικές είναι οι παραδόσεις.
***
Ася Кравченко
«О том, как важны традиции»
(Из книги «Я король и ты король»)
Последние 200 лет у королей на завтрак была яичница и чай с сахаром.
- Сегодня я буду апельсиновый сок! – однажды заявил король.
Все удивились, повар нахмурился, но на столе появился стакан сока.
А король, как ни в чем ни бывало, продолжил завтрак.
- Что у нас сегодня интересненького?
- В полдень встреча с послом соседнего короля.
- Тоже мне интересненькое! – король дернул плечом и пролил апельсиновый сок.
Прямо на королевскую мышь, которая шла мимо.
Королевский кот ждал мышь у входа.
Мышь пахла апельсинами. Кот фыркнул и выпрыгнул в окно.
Прямо на королевского пса, который залаял.
Прямо на лошадь посла.
Лошадь посла испугалась и понесла.
Посол упал и забыл, зачем приехал. Встал и уехал домой. Ни с чем.
И соседний король немедленно объявил войну.
Вот как важны традиции.
Για το πόσο είναι σημαντικές οι παραδόσεις
Τα τελευταία 200 χρόνια οι βασιλιάδες είχαν για πρωινό αυγά τηγανητά και τσάι με ζάχαρη.
-Σήμερα θέλω χυμό πορτοκάλι! ανήγγηλε κάποτε ο βασιλιάς.
Όλοι παραξενεύτηκαν, ο μάγειρας μούτρωσε, όμως στο τραπέζι εμφανίστηκε ένα ποτήρι χυμό. Ενώ ο βασιλιάς, σαν να μην συνέβαινε τίποτα, συνέχισε το πρωινό του.
-Τι έχουμε ενδιαφέρον σήμερα;
-Το μεσημέρι συνάντηση με τον πρέσβη του βασιλιά του διπλανού βασιλείου.
-Κοίτα τι είπε! Τι ενδιαφέρον βρίσκεις σ'αυτό; ο βασιλιάς έκανε μια απότομη κίνηση του ώμου του και έχυσε τον χυμό πορτοκάλι ακριβώς πάνω στο βασιλικό ποντίκι που περνούσε δίπλα.
Ο βασιλικός γάτος καρτερούσε το ποντίκι στην είσοδο. Το ποντίκι μύριζε πορτοκάλια. Ο γάτος αηδίασε και πήδησε έξω από το παράθυρο ακριβώς πάνω στον βασιλικό σκύλο, ο οποίος άρχισε να γαβγίζει ακριβώς πάνω στο άλογο του πρέσβη.
Το άλογο φοβήθηκε και έτρεξε σαν κεραύνος. Ο πρέσβης έπεσε και ξέχασε γιατί ήρθε. Σηκώστηκε και έφυγε σπίτι. Άπραγος.
Τότε ο διπλανός βασιλιάς αμέσως κύρηξε πόλεμο.
Να, πόσο σημαντικές είναι οι παραδόσεις.
***
Ася Кравченко
«О том, как важны традиции»
(Из книги «Я король и ты король»)
Последние 200 лет у королей на завтрак была яичница и чай с сахаром.
- Сегодня я буду апельсиновый сок! – однажды заявил король.
Все удивились, повар нахмурился, но на столе появился стакан сока.
А король, как ни в чем ни бывало, продолжил завтрак.
- Что у нас сегодня интересненького?
- В полдень встреча с послом соседнего короля.
- Тоже мне интересненькое! – король дернул плечом и пролил апельсиновый сок.
Прямо на королевскую мышь, которая шла мимо.
Королевский кот ждал мышь у входа.
Мышь пахла апельсинами. Кот фыркнул и выпрыгнул в окно.
Прямо на королевского пса, который залаял.
Прямо на лошадь посла.
Лошадь посла испугалась и понесла.
Посол упал и забыл, зачем приехал. Встал и уехал домой. Ни с чем.
И соседний король немедленно объявил войну.
Вот как важны традиции.
