Н. Евдокимова. Не люблю
Кто что не любит, а я не люблю дырки в носках. Как увижу, сразу зашиваю. Даже иголку с ниткой с собой всегда ношу - вдруг на ком-то носки дырявые!
А тут на днях папа ко мне подошёл и говорит:
- Ты зачем мои носки зашила?
- Там дырки были.
- Но это же были новые носки! - негодовал папа.
- Всё равно, - говорю, - дырявые.
Папа стал тогда совсем свирепым. Раскраснелся, закричал:
- Ну сколько раз повторять, что это не дырки, а входные отверстия! При помощи которых носок, - папа потряс передо мной зашитым носком, - надевается на ногу! - папа показал босую ступню. - Почему ты их постоянно зашиваешь?!
Почему, почему.... Потому что не люблю дырки в носках, и всё тут.
Н. Евдокимова. Сөбүлээбэппин
Хайа баҕарар киһи тугу эрэ сөбүлээбэт, мин дьөллүбүт наскыны олох сөбүлээбэппин. Оннук наскыны көрдүм да – тигэбин. Оннооҕор иннэлээх саппын укта сылдьабын – баҕар, ким эрэ тэстибит наскыны кэтэ сылдьара буолуо!
Арай биир үтүө күн аҕам миэхэ чугаһыыр уонна этэр:
- Эн тоҕо мин наскыларбын тиктиҥ?
- Тэстибит этилэр, ол иһин.
Аҕам кыыһырар:
- Сабыс-саҥа наскылар этилэр.
- Ол да буоллар тэстибит этилэр, - диэн хоруйдуубун.
Ону истээт, аҕам кыыһыран хайдах да буолуон билбэтэ. Кытара-кытара хаһыытаата:
- Хаста этиэххэ сөбүй, бу наскы тэстибэтэх, атахха кэтэр хайаҕаһа! – уонна мин иннибэр хам тигиллибит наскыны салыбыратта. – Бу хайаҕаһынан атаххар кэтэҕин, - уонна сыгынньах тилэҕин көрдөрдө, - Эн тоҕо мэлдьи хам тигэҕин?!
Тоҕо, тоҕо ... Тоҕо диэтэр тэстибит наскыны олох сөбүлээбэппин. Онон бүтэр.
А тут на днях папа ко мне подошёл и говорит:
- Ты зачем мои носки зашила?
- Там дырки были.
- Но это же были новые носки! - негодовал папа.
- Всё равно, - говорю, - дырявые.
Папа стал тогда совсем свирепым. Раскраснелся, закричал:
- Ну сколько раз повторять, что это не дырки, а входные отверстия! При помощи которых носок, - папа потряс передо мной зашитым носком, - надевается на ногу! - папа показал босую ступню. - Почему ты их постоянно зашиваешь?!
Почему, почему.... Потому что не люблю дырки в носках, и всё тут.
Н. Евдокимова. Сөбүлээбэппин
Хайа баҕарар киһи тугу эрэ сөбүлээбэт, мин дьөллүбүт наскыны олох сөбүлээбэппин. Оннук наскыны көрдүм да – тигэбин. Оннооҕор иннэлээх саппын укта сылдьабын – баҕар, ким эрэ тэстибит наскыны кэтэ сылдьара буолуо!
Арай биир үтүө күн аҕам миэхэ чугаһыыр уонна этэр:
- Эн тоҕо мин наскыларбын тиктиҥ?
- Тэстибит этилэр, ол иһин.
Аҕам кыыһырар:
- Сабыс-саҥа наскылар этилэр.
- Ол да буоллар тэстибит этилэр, - диэн хоруйдуубун.
Ону истээт, аҕам кыыһыран хайдах да буолуон билбэтэ. Кытара-кытара хаһыытаата:
- Хаста этиэххэ сөбүй, бу наскы тэстибэтэх, атахха кэтэр хайаҕаһа! – уонна мин иннибэр хам тигиллибит наскыны салыбыратта. – Бу хайаҕаһынан атаххар кэтэҕин, - уонна сыгынньах тилэҕин көрдөрдө, - Эн тоҕо мэлдьи хам тигэҕин?!
Тоҕо, тоҕо ... Тоҕо диэтэр тэстибит наскыны олох сөбүлээбэппин. Онон бүтэр.