В МАГАЗИНЕ
ΣΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ
Μια φορά με τη γιαγιά μου πήγαμε στο κατάστημα. Εγώ, μεγάλος και θαρραλέος, προχωράω μπροστά. Πολλά πολλά διαφορετικά τμήματα στο κατάστημα: και φρούτα , και αγγούρια διάφορα, μπισκότα, καραμέλες , αυγά, λουκάνικα, τσάι και άνθρωποι, άνθρωποι, άνθρωποι. Γύρισα να δω — μα δεν είδα τη γιαγιά!
— Γιαγιά, είμαι εδώ! Φώναζα τόσο δυνατά, που παρά λίγο δεν κούφανα. Και τρέχω μπροστά αντί να στέκομαι σε ένα τόπο.
— Γιαγιά, είμαι εδώ! Φώναξα ακόμα πιο δυνατά και έτρεξα ακόμη πιο γρήγορα.
— Γιαγιά, εί- εί- είμαι ε-ε-δώ! Κλαψούρισα εγώ και επιτέλους σταμάτησα να τρέχω.
Μόλις τώρα η γιαγιά με πρόλαβε και με έσωσε. Αυτή, τελικά, πολύ ώρα έτρεχε από πίσω μου. Αλλά δεν μπορούσε να με φτάσει, επειδή εγώ είμαι μεγάλος και τα πόδια μου είναι γρήγορα.
Как-то раз мы с бабушкой пошли в магазин.
Я, большой и смелый, иду впереди.
Много-много разных отделов в магазине: и фрукты, и огурцы всякие, печенье, конфеты, яйца, колбаса, чай, и люди, люди, люди.
Оглянулся – а бабушки нет!
– Баба, я здесь! – закричал я так громко, что чуть не оглох.
А сам бегу вперёд вместо того, чтоб на месте стоять.
– Баба, я здесь! – закричал я ещё громче и побежал ещё быстрей.
– Баба, я… я…зд…е-е-е-есь! – заревел я и, наконец, остановился.
Тут только бабушка настигла меня и спасла. Она, оказывается, давно за мной бежала. Только догнать не могла, потому что я большой и ноги у меня быстрые.
Μια φορά με τη γιαγιά μου πήγαμε στο κατάστημα. Εγώ, μεγάλος και θαρραλέος, προχωράω μπροστά. Πολλά πολλά διαφορετικά τμήματα στο κατάστημα: και φρούτα , και αγγούρια διάφορα, μπισκότα, καραμέλες , αυγά, λουκάνικα, τσάι και άνθρωποι, άνθρωποι, άνθρωποι. Γύρισα να δω — μα δεν είδα τη γιαγιά!
— Γιαγιά, είμαι εδώ! Φώναζα τόσο δυνατά, που παρά λίγο δεν κούφανα. Και τρέχω μπροστά αντί να στέκομαι σε ένα τόπο.
— Γιαγιά, είμαι εδώ! Φώναξα ακόμα πιο δυνατά και έτρεξα ακόμη πιο γρήγορα.
— Γιαγιά, εί- εί- είμαι ε-ε-δώ! Κλαψούρισα εγώ και επιτέλους σταμάτησα να τρέχω.
Μόλις τώρα η γιαγιά με πρόλαβε και με έσωσε. Αυτή, τελικά, πολύ ώρα έτρεχε από πίσω μου. Αλλά δεν μπορούσε να με φτάσει, επειδή εγώ είμαι μεγάλος και τα πόδια μου είναι γρήγορα.
Как-то раз мы с бабушкой пошли в магазин.
Я, большой и смелый, иду впереди.
Много-много разных отделов в магазине: и фрукты, и огурцы всякие, печенье, конфеты, яйца, колбаса, чай, и люди, люди, люди.
Оглянулся – а бабушки нет!
– Баба, я здесь! – закричал я так громко, что чуть не оглох.
А сам бегу вперёд вместо того, чтоб на месте стоять.
– Баба, я здесь! – закричал я ещё громче и побежал ещё быстрей.
– Баба, я… я…зд…е-е-е-есь! – заревел я и, наконец, остановился.
Тут только бабушка настигла меня и спасла. Она, оказывается, давно за мной бежала. Только догнать не могла, потому что я большой и ноги у меня быстрые.
